SEYRÜPEDAL

İki bardak şarap doldurdum, biri kendim, diğeri günahlarım için. Nedir bu günahlar, emin değilim aslında. Dün biri kara, diğeri sivri olmak üzere iki sineğin canına kıydım. Bisikletimin tekerine havlayan köpeğe okkalı bi’küfür savurdum. Kedi yavrusunun birini zorla kucağıma alıp sevdim. Balkonumda zina yapmaya kalkan güvercine yumruğumu salladım. Gece yarısı duvarıma konan ateş kırmızısı, iki kantlı […]

Gökyüzü denize düşmüş, öyle maviydi bugün. Yosun kokuluydu rüzgar. Hani kömür gözlü, garson bir kız vardı?… Daha önce bahsetmiştim canım, Belgin Doruğun gençlik hallerine bürünmüş, yürek yakan bu genç hanımdan. Mekong nehrinin* yamacındaki kafede çalışıyordu. O geldi aklıma nedense bugün. Bir şişe şarap olsaydı şimdi, kırmızı etekli… Nehrin kenarında, balıkçı teknelerini seyrederken ellerini tutar, khnhom […]

Hava leş gibi sıcak. Sırtıma biri oturmuş gibi ağır aksak yürüyorum. Sandeletlerime takılıyor gözlerim; tabanı ermiş, delik deşik. Üst kısımları iplikle ya da zımbayla birleştirilmiş parçalar kopacakmış gibi geriniyor her adımımda. Yer yer deforme olmuş pantalonum yağ içinde. Önceden deterjanla temizleyip çıkartıyordum ya artık umursamıyorum. Sekiz aydır giydiğim tişörtün dikiş kısımları atalı çok oldu. Berbere […]

Darmadağınık bir otel odası. Herşey her yerde. Hani biri çıkıp gelse, kızarırdı yüzüm belki. Kançanaburi şehrinde, polisler* arama yapmak için geldiklerinde kızarmıştır belki de. Ama onlar, dağıttıklarında herşeyi kızarmadı yüzleri. Şu an Bangkok’dayım. Çirkin güzel şehirde. Kaldığım otel odası büyükçe, günlüğü altı dolar. Banyosu dışarıda tuvaletiyle beraber. Ekim ayına merdiven dayadık ya, yıldırımlar aydınlatıyor gökyüzünü. […]

Nice fırtınalar gelip geçiyor yapraklarından; yağmurla ıslanıyor, güneş ile parıldıyorlar. Sonra ölümün rengi kaplıyor her birini. Fırtınaların koparamadığını hafif bir rüzgar alıp götürüyor ebediyete doğru. Çirkin değiller, hayat buldukları toprağın üzerinde cansız yatarlarken; sarıya, kızıla bürünmüş göz kamaştırıyorlar.

Para tanrısı Lidyalus’u tanır mısınız? Ben tanırım. Aramız iyicedir. Bazen çıkar gelir, muhabbet ederiz köpüklü kahve tadında. Öyle günerden bir gün çıktı geldi yine. Uzun zaman oldu, dedi. Uzun zaman oldu, dedim. Yolun açık olsun, dedi. Yolun açık olsun, dedim gitti. … Üçbin baht demek, koskoca bir hafta demek. Bir baktım ki yok ortalıkta; ne […]

Maria!… Maria!… Maria!… Kimdi bu Maria? Hostele geldiğimden beri hep aynı isim. Hostel dediğime bakmayın, iki katlı bir konakmış zamanında. Şimdilerde ise kırık dökük yaşlı bir ev. Her bir tahtası yılların yorgunluğuyla gıcırdıyor. Az önce biri yine seslendi, Maria! Neredeyse tanıdım ailenin her bir ferdini ama o hariç. Küçükler, büyükler hep aynı; Maria! Hani geçenlerde […]

İyi insandı Bahtiyar. Rengi atmıştı pantalonunun, gömleği dikine çizgiliydi. Yatağa serili olan haritada köyünü arıyordu, bulunca sevindi. Babası çifçiydi, yetmiş yaşlarında. Çalışırmış hala tarlasında. Dinç olur Özbek insanı. Annesini sordum gözleri buğulandı. Cüzdanını çıkarttı, karısının ve çocuğunun fotoğrafını gösterdi. Dudaklarında acı bir tebessüm, gözlerinde hüzün ve mutluluk vardı. “Evli misin?” diye sordu. “Hayır,” deyince garipsedi. […]

Hiç hayal ettiniz mi, yabancısı olduğunuz bir şehrin parçası olmayı? İnsanların, sokakların ve dillerin yabancı olduğu bir şehirde nefes almayı… Aydınlığın ve rengin gölgeler halinde yaşadığı, arka sokaklarda dolaşmayı… Bir gün vaktiydi, altı dolara bir yer bulduğum zaman. Yirmi ve on beş dolara da vardı bungalov odalardan… Tek katlı evlerin en sonuncusunu gösterdi kadın, oraya […]

New Delhi’de günlük on dolara kalıyordum ara sokak otellerinin birinde. Kirli fayanslı, şofbenli, penceresiz bir odaydı. Hindistan standartlarına göre iyi sayılırdı aslında; kirli fayansı böceksiz ve faresizdi. Otele açılan sokağı dardı; internet kafesi, Nepalli güzel insanlarının işlettiği lokantası -ki her akşam karabiberli sütlü çayını içmeden çıkmazdım odama, bir tane kargo şirketi ve topu topu bir […]